Sinds 2016 denkt de gemeente Trouville-sur-Mer na over de valorisatie van haar erfgoed en haar maritieme activiteit. De stad is zowel een vissershaven als een badplaats en onderscheidt zich door haar uniciteit.

Zo zijn er verschillende initiatieven ontstaan, waaronder:

  • De tentoonstelling "Maman, de kleine boten... in Trouville", evocatie van twee eeuwen geschiedenis van visserij en maritieme activiteiten in Trouville, in 2017.
  • Een klas 'erfgoed' op de Delamare-school in 2018, een project uitgevoerd met het Villa Montebello-museum en de gemeentelijke bibliotheek.

2019 is een belangrijk jaar voor ons maritiem erfgoed met niet alleen de start van een etnografisch onderzoek naar maritieme professionals, maar ook de oprichting van het maritiem erfgoedparcours.

Deze route, geleid door de culturele dienst van de stad en het museum, is het resultaat van een actieve samenwerking met de heer Jean Moisy, een specialist in de maritieme geschiedenis van Trouville, die betrokken was bij de reflectie over de route en het ontwerp van de borden.

Deze route bestaat uit 5 panelen en 5 bureaus en doorkruist de stad met historische informatie in het Frans maar ook in het Engels, zodat het door zoveel mogelijk mensen kan worden gewaardeerd. De route is ook multimediaal bedoeld door middel van QR-codes, waardoor bezoekers via hun smartphone toegang krijgen tot aanvullende content.

De maritieme geschiedenis van Trouville

Voordat Trouville-sur-Mer bekend stond als een van de meest populaire badplaatsen, was het een vissershaven aan de monding van de Touques. Dit begon aan het begin van de XNUMXe en XNUMXe eeuw met de onvrede over de haven van Touques die toen te ver stroomopwaarts op de rivier werd beschouwd. Het is nog steeds een eenvoudige strandingshaven zonder kades of speciale infrastructuur.

De echte ontwikkeling van de haven valt samen met de transformatie van de kleine stad in een badplaats en profiteert met name van de transportmiddelen die zijn gebouwd om vakantiegangers erheen te brengen. De departementale weg van Saint-Pierre-sur-Dives naar de zee kwam er in 1842. Er werd toen een rechte kade aangelegd, boten konden er nu aanmeren.

Bewijs van de uitbreiding van de vissersvloot in Trouville, een maritieme wijk die daar in 1882 werd opgericht. Het duurde tot de Eerste Wereldoorlog. Dit is de meest actieve periode, waarin de haven de meeste boten heeft. Het is ook de gouden eeuw van de badplaats.

Als de maritieme activiteit vanaf het interbellum afneemt, krijgt de haven daar echter een heel nieuw belang. In de tweede helft van de jaren 1930 besluit de toenmalige burgemeester – Fernand MOUREAUX – om zijn stad een nieuw imago te geven. Terwijl de concurrentie hevig is tussen de twee badplaatsen aan weerszijden van de Touques, geeft Trouville-sur-Mer vorm aan zijn reputatie als traditionele Normandische vissershaven. De transformatie van gevels aan de kade in de regionalistische stijl, de bouw van een nieuwe vismijn en kleine neo-Normandische gebouwen aan de kade versterken dit traditionele karakter. Het idee is gedurfd en origineel: de vissershaven wordt hét merkimago van de badplaats!

Ontdek de maritieme geschiedenis van Trouville vanuit een tiental gezichtspunten in de stad.